داستانهای کوتاه از پیامبر اکرم (ص) (22)

عذاب آسمانى

با توجه به شأن نزول آيات سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ (70معارج/1) خواهنده‏اى عذابى رخ‏دادنى را طلب كرد.
در مى‏يابيم كه اين آيات درباره خلافت على نازل شده است. مرحوم علامه امينى شأن نزول آيات را از كتابهاى سى نفر از علماى معروف اهل سنت اين گونه نقل مى‏كند:
پس از ماجراى غدير خم، شخصى (جابر بن نضر يا حارث بن نعمان) به پيامبر گفت: ما را به پذيرش توحيد و رسالت خويش و انجام نماز و روزه و حج و زكات دستور دادى و ما قبول كرديم، اما به اين اكتفا نكرده و پسر عموى خود (على) را بر ما برترى دادى و گفتى هركس من مولاى او هستم على مولاى اوست. آيا اين سخن از خود تو است يا از خداست.
حضرت فرمود: به خدا سوگند اين امر از سوى خدواند است. سائل در حالى كه به سوى راحله‏اش باز مى‏گشت گفت: پروردگارا اگر فرموده پيامبر حق است سنگى از آسمان فرو فرست يا عذابى نازل كن. هنوز به راحله‏اش نرسيده بود كه سنگى از آسمان بر او اصابت كرد و او را كشت.

يك كلمه با دو معناى متفاوت

در صدر اسلام، مسلمانان هنگامى كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله مشغول سخن گفتن بود و آيات و احكام الهى را بيان مى‏كرد گاهى از آن حضرت درخواست مى‏كردند كمى با تانى سخن بگويد تا آنان مطالب را بهتر بشنوند و به خاطر بسپارند و نيز بتوانند سؤالها و خواسته‏هاى خود را مطرح نمايند به همين دليل كلمه راعنا را كه از ماده الرعى به معنى مهلت دادن است بكار مى‏بردند. ولى اهل كتاب (يهود) از سر دشمنى همين واژه را از ماده الرعونه كه به معنى كودنى و حماقت است معنا مى‏كردند كه بنابراين معناى راعنا ما را تحميق كن! است اين مساله دستاويزى براى يهود فراهم مى‏آورد تا مسلمانان و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله را به استهزاء بگيرند، به همين دليل خداوند در قرآن مى‏فرمايد: يا أيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا وَ لِلْكافِرينَ عَذابٌ أليمٌ (2بقره/104) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد نگوييد »راعنا« و بگوييد »انظرنا« و گوش شنوا داشته باشيد و كافران عذابى دردناك [در پيش] دارند.
طبق آيه فوق به مؤمنان دستور داده كلمه راعنا را بكار نبرند و به جاى آن از كلمه انظرنا استفاده كنند كه همان مفهوم را مى‏رساند و دستاويزى براى دشمنان و مغرضان به همراه ندارد.
در برخى تفاسير آمده است كه جمله راعنا در لغت يهود، معناى طعن و توهين را در برداشت يعنى بشنو كه هرگز نشنوى.
وقتى مسلمانان اين جمله را مى‏گفتند يهوديان معناى مورد نظر خود را به ذهن مى‏آورند و پوزخند مى‏زدند.
منبع:www.payambarazam.ir
/ن