احمد ابراهیمی زنگنه

در سال 1290 در كرمانشاه متولد شد. پدرش حاجى خانباباخان بهادر لشكر از نواده‏هاى شیخعلیخان زنگنه بود. وى تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در موطن خود به پایان رسانید و براى ادامه تحصیل ابتدا به بیروت و سپس به پاریس رفت و در دانشگاه تولوز در رشته‏ى مهندسى برق درجه‏ى مهندسى گرفت و در لندن موفق به اخذ دكتراى الكتروتكنیك گردید. در سال 1316 به ایران بازگشت و دانشیار دانشكده فنى شد و بعداً به مقام استادى رسید. اهم مشاغل وى عبارتند از: معاون اداره تلفن، معاون فنى وزارت پیشه و هنر، معاون و سپس رئیس كارخانجات قند كشور، رئیس بنگاه صنعتى و معاونت وزارت اقتصاد، مدیرعامل بانك صنعتى، عضو شوراى عالى برنامه. دكتر ابراهیمى زنگنه در اسفند ماه 1329 در كابینه حسین علاء به وزارت پست و تلگراف و تلفن منصوب گردید. این كابینه دوام زیادى نكرد و در اوایل اردیبهشت ماه 1330 دولت ساقط شد. در همان سال در كابینه دكتر محمد مصدق به مدیرعاملى سازمان برنامه برگزیده شد و قریب دو سال در آن سمت مستقر بود و بعد از 28 مرداد 1332 از كار بركنار شد و به شغل آزاد پرداخت و كارخانه قند مجهزى در كرمانشاه دائر نمود. وى مدتى نیز رئیس كانون مهندسین ایران بود. بدون تردید او یكى از بنیانگذاران صنعت قندسازى در ایران مى‏باشد و در توسعه‏ى كارخانجات قند كشور زحماتى متحمل گردیده است.