
Video Player is loading.
This is a modal window.
The media could not be loaded, either because the server or network failed or because the format is not supported.
مرحوم غلامرضا غزالی-از کینه مردم زمانت می سوخت به سان شمع جانت(مناقب حضرت علی(ع))
پیرغلام آستان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام
مرحوم حاج غلامرضا غزالی اصفهانی فرزند علی
در سال 1323 در شهر اصفهان و در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود
پدر وی معروف به مرشد میرزا کاسبی زحمتکش بود
که خود از پیرغلامان و ذاکران آستان حضرت سیدالشهداء علیه اسلام بود
ایشان در دوران جوانی با مرحوم حضرت آیةالله حاج احمد امامی آشنا گردید
و تا آخر عمر با برکت آن مرحوم این ارتباط ادامه داشت
مرحوم غزالی از سن هفده سالگی مفتخر به ستایشگری اهلبیت علیهم السلام گردید
و تا آخر عمر شریفشان این توفیق را حفظ نمود
مداحان و ذاکران زیادی از محضر ایشان کسب فیض نموده اند
از جمله ویژگی های آن مرحوم اهتمام به دستگیری از مستمندان بود
سرانجام ایشان در روز 24 فروردین سال 1389 و در آستانه ایام فاطمیه سلام الله علیها
به دیدار ارباب بی کفنش نائل آمد
او اکنون در جوار امامزاده مختار واقع در خوراسگان اصفهان برای همیشه آرمیده است -
مرحوم حاج غلامرضا غزالی اصفهانی فرزند علی
در سال 1323 در شهر اصفهان و در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود
پدر وی معروف به مرشد میرزا کاسبی زحمتکش بود
که خود از پیرغلامان و ذاکران آستان حضرت سیدالشهداء علیه اسلام بود
ایشان در دوران جوانی با مرحوم حضرت آیةالله حاج احمد امامی آشنا گردید
و تا آخر عمر با برکت آن مرحوم این ارتباط ادامه داشت
مرحوم غزالی از سن هفده سالگی مفتخر به ستایشگری اهلبیت علیهم السلام گردید
و تا آخر عمر شریفشان این توفیق را حفظ نمود
مداحان و ذاکران زیادی از محضر ایشان کسب فیض نموده اند
از جمله ویژگی های آن مرحوم اهتمام به دستگیری از مستمندان بود
سرانجام ایشان در روز 24 فروردین سال 1389 و در آستانه ایام فاطمیه سلام الله علیها
به دیدار ارباب بی کفنش نائل آمد
او اکنون در جوار امامزاده مختار واقع در خوراسگان اصفهان برای همیشه آرمیده است -
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
به نام دوست
ایشان مرد بزرگوار و نیکو صفتی بودند که به تمام افراد
احترام میگذاشتند واین خصلت از طبع و منش
و بزرگی ایشان بود.براستی خلا وجودشان احساس
می شود. خدایش رحمت کند